Of het importeren van een oldtimer uit Amerika financieel uit kan, hangt grotendeels af van de verkoopprijs van de auto. Gelukkig valt over de prijs vaak wel te onderhandelen. Zeker als je wat ‘munitie’ hebt verzameld gedurende het voortraject. Een stevige maar eerlijke onderhandeling kan het verschil betekenen tussen het wel of niet kopen van je droomauto.
Echter moet je dit wel slim aanpakken. Ben je te enthousiast en bied je dichtbij de vraagprijs, is het voor de verkoper makkelijk om zijn of haar poot stijf te houden. Ze ruiken dan dat je de auto graag wilt, en weten dat ze vast kunnen houden aan de vraagprijs. Bied je echter te laag, dan loop je risico de verkoper te irriteren, wat de onderhandelingen bemoeilijkt.
Uiteindelijk neem je al je kennis van de auto, de verkoper en de markt in acht, en kies je voor jezelf een maximum bedrag wat je voor de auto wilt betalen. Houd hier aan vast, zeker als de import vanuit Amerika puur een financiële keuze is. Vergeet trouwens ook de wisselkoers niet: $10,000 is op het moment van schrijven zo’n €9.000. De euro is al lange tijd sterker dan de dollar en dat is toch maar mooi meegenomen!
Helaas kun je bij het kopen van een auto via het internet helaas geen bakje koffie doen met de verkoper. Mijn ervaring is dat Amerikanen er bij onderhandelingen niet omheen draaien. Ze zijn informeel maar rechtdoorzee en houden niet van ellenlange onderhandelingen en discussies. Get to the point.
Is er qua geld weinig speling? Dan kun je altijd wat extra’s in de strijd gooien. Zo heb ik ooit voor een USA oldtimer een paar honderd dollar meer betaald dan mijn maximum. Hier tegenover stond dat de verkoper lokaal nog tal van oordelen voor me scoorde, waaronder 5 zeldzame spaakwieldoppen. Had ik al deze auto-onderdelen zelf moeten zoeken en later vanuit Amerika naar Nederland moeten verschepen, was ik absoluut meer geld en tijd kwijt geweest.
Hieronder een foto van de auto in kwestie, een Cadillac Coupe DeVille uit 1977, inmiddels mét spaakwieldoppen. Wat betreft onderdelen: denk goed na of je nog onderdelen of literatuur voor de auto nodig hebt uit Amerika. Deze kun je dan met de auto mee laten verschepen.
Bij een prijsonderhandeling moet je aanvoelen of er achter zien te komen hoe de verkoper er in staat. Heeft de auto veel emotionele waarde? Dan kan het wel eens taai worden. Maar bij de turquoise Coupe Deville uit 1975 van de eerdere voorbeelden (niet te verwarren met de foto hiernaast), kwam ik erachter dat de auto via inruil verkregen was, en dat deze al een jaar te koop stond.
Dat laatste hebben ze me niet verteld, maar ik heb dat wel meegenomen in mijn bod ;).
Tenslotte benoem ik vaak ook nog even de stappen die volgen na het akkoord. Ten alle tijden probeer ik duidelijkheid te scheppen voor de verkoper en eventuele twijfels weg te nemen.
Als je dit nog nooit gedaan hebt kan dit best spannend zijn. Je wilt een goede deal, maar ook niet je eigen ruiten ingooien. Aankoophulp nodig? Ik denk graag met je mee.
Volgende stap: een veilige betaling.
Stel hier gerust je vraag. Ik zal dan zo snel mogelijk antwoorden.